Grafheuvel

“Urnenvelden” In de Late Bronstijd en Vroege IJzertijd (ca. 1200-500 v.Chr.) maakten de individuele grafheuvels plaats voor collectieve urnenvelden. De doden werden niet langer begraven, maar op brandstapels gecremeerd. De asresten deed men veelal in urnen die in dodenakkers werden bijgezet. Lage heuveltjes markeerden de graven, veelal met een greppeltje rondom. Overijssel telde in deze periode waarschijnlijk niet meer dan 2.000 inwoners. Hun onopvallende verschijningsvorm bracht met zich mee dat boeren bij het ploegen regelmatig op dergelijke urnenvelden stuitten. Pas de laatste decennia is meer systematisch archeologisch onderzoek verricht naar deze grafvelden en de bijbehorende nederzettingen. De grafvelden zijn in een aantal gevallen langs belangrijke doorgaande wegen aangelegd. Ze lijken daarmee ook gefungeerd te hebben als markering van het eigen territorium van de boerenbevolking.